درمان پیشگیرانه
چند راه برای جلوگیری و یا تقلیل برخی عوارض ارتفاع
بالا مثل AMS ، HAPE
و HACE وجود دارد.
بهترین راه برای درمان پیشگیرانه چیست؟ اگر در شما
نشانه‌هایی از علائمی که از هر کدام از بیماری‌های ارتفاع که در گذشته ذکر شده، در
حال شکل گیری است، خود را به جایی برسانید که این علائم وجود نداشته. اگر علائم
بدتر شد، کاهش ارتفاع بهترین راه حل است. تغییر ناگهانی در ارتفاع ندهید- کسی که
تا ارتافع 4572 متری رفته بدتر از کسی است که به آرامی و با هم هوایی به ارتفاع 6069متری رفته ، می‌باشد.
اگر شما نیاز به ماندن در ارتفاع دارید، بهتر است قبل
از خواب چند فعالیت سبک انجام دهید. به طور کلی علائم ارتفاع در هنگام خواب بدتر
می‌شود.
مهمترین عامل در تعیین احتمال کلی برای بیمار های
ارتفاع ، انجام ندادن هم هوایی است. برای
ایجاد سازش با ارتفاع، در هنگام شروع صعود، یک شب را دراتفاع 3048 متری
بخوابید. بالاتر از 3048 متر، بیشتر از
304 تا 457 متر بالاتر از ارتفاع قبلی‌ای که خوابیده‌اید نروید. برای هر 914 متر
صعود، خواب دو شب متوالی در آن ارتفاع ، سبب هم هوایی می‌گردد. قاعده اصلی صعود "صعود
به ارتفاع بالا، خواب در ارتفاع پایین" اشاره به عملکرد صعودی در طول روز به
ارتفاعات بالاتر و سپس فرود در شب برای خوابیدن در ارتفاع پایین‌تر است. کم آب در
ارتفاع بالا رایج است و می‌تواند مانع از هم هوایی گرد، پس از قبل و در حین صعود مقدار زیادی آب بنوشید.
برخی داروها برای پیشگیری و درمان بیماری های ارتفاع
وجود دارد- این داروها می‌تواند تا حد متوسطی از زمان شروع صعود، کاهشی در علائم
بیماری‌های بدهد.
- ایبوپروفن: در کاهش سر درد طبیع ارتفاع موثر است. اگر شماآن را مصرف کردید و سردردتان بدتر شد می‌باید ارتفاع کم کنید.
- دیامُکس(Diamox): می‌تواند سرعت تنفس شما را افزایش دهد، که این امر موجب افزایش اکسیژن در خون می‌شود. همچنین این علائم هنگامی که شما بخوابید بهتر می‌شود. اگر شما آن را برای پیشگیری مصرف می‌کنید، حتمی باید یک روز کامل قبل از صعود آن را مصرف کنید تا بدنتان به پردازش بپردازد. تمام داروها ممکن است عوارض جانبی و آلرژیک داشته باشند، بنابراین بهتر است در بار اول مصرف این دارو آن را در ارتفاع پایین مصرف کنید. در اکثر موارد با دقت و احتیاط در صعود مجبور به استفاده از Diamox نمی‌شوید.
- استازولامید: یا دوزهای پایین فوروزماید در درمان اِدِم درصورت متورم پاهای متور موثر است.
- همچنین استفاده نکردن از مواد مخدر، الکل یا هر دارویی که تغییر یا کاهشی در تنفس ایجاد کند.
به برخی افراد توصیه می‌کنیم به ارتفاعات بالا نروند،
بیماران قلبی، ریوی و کم خونی. دیابتی‌ها می‌توانند به ارتفاع بالاتر بروند ولی
باید مراقب سطح گلوکز خون باشند زیرا ممکن است مانیتور گلوکز در ارتفاع بالا، سطح
گلوکز را کم نشان دهد و بیماری ارتفاع ممکن است کتواسیدوز (یک وضعیت وخیم ، ناشی
از فقدان انسولین) را ایجاد کند. CDC توصیه می‌کند
که زنان باردار نباید به ارتفاع بالاتر از 3658 متر بروند،پژوهشگران نمی‌دانند که
آیا اثرات بیماری ارتفاع بر جنین تاثیر دارد یا نه ولی نگرانی از این وجود دارد که
نشت عروق خونی سبب آسیب به جنین گردد.
در مبحث بعد به برخی درمانهای بیماری‌های ارتفاع می‌پردازیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر